Alas singko pa lang ng umaga ay
gising na si Loureynn. Nakasanayan na niyang gumising ng maaga kapag weekend
para makapag-jogging naman siya. She called up her friends to join her. Pero
parehong tumanggi si Lycel at Sharie kaya solo flight na lang siya.
Nagbihis na siya at nagsuot ng
sapatos. Bago lumabas sa kanilang bahay ay sinuot na rin muna niya ang kanyang
jacket at inaayos ang pagkakalagay ng kanyang ipod. Nang maayos na ang lahat ay
lumabas na siya at nagbilin sa gising ng katulong na sabihin na lang sa mommy
at daddy niya na nag-jogging siya.
She started
jogging while listening to her favorite songs. Napapatingin din siya sa mga
nadadaanan niyang mga bahay bago makalabas ng subdivision na tinitirhan nila.
Abala din siya sa pagmumuni nang maramdaman niyang hindi siya nag-iisa. Tila
may nakasunod sa kanya kaya lumingon siya para alamin.
Bigla siyang
natigilan nang makilala ang nakasunod sa kanya. Sa ilaw mula sa mga poste sa
daan ay kitang-kita niya ang mukhang ng lalaking nag-jojogging. Bigla namang
bumilis ang tibok ng puso niya na hindi niya maintindihan kung bakit ganoon pa
rin ang reakson niya, sa kabila ng nakita niya noong nakaraang araw.
"Miss, are
you okay?"
Nagising ang
diwa niya nang marinig ang magandang boses ni Elton. For so many years, ngayon
lang niya ulit narinig ang boses nito. Ngayon lang ulit siya napalapit rito ng
ganoon. Kay tagal na panahon din niyang inasam ang pagkakataong iyon.
"Miss?"
muling tawag nito sa kanya. He even waved her hands in front of her as if
getting her attention. Tila namaligno naman kasi siya sa reaksyon niya nang
mapansing ang lapit nito sa kanya.
"Yeah, I'm
fine. Pasensya na, I just thought I knew you back then. Siguro kamukha mo
lang," she pretended not to know him. Pagkatapos niyang magsalita ay
nag-jog na siya ulit. Sumunod naman ito sa kanya.
"Maybe you
thought of me, as my brother," nakangiting turan nito saka inalis ang ear
phone sa tenga nito. Then she did the same.
"Ano bang
pangalan ng kilala mo? Siguro bago ka lang dito sa San Jose, mukhang ngayon
lang kita nakita rito eh." sabi ni Elton sa kanya habang magkasabay na
silang tumatakbo.
"Oo, bagong
lipat lang kami dito. But I was born here. Taga-rito kasi ang mommy ko. Ikaw ba
matagal na rito?" tanong niya. She just suddenly felt at ease with him.
Siguro sa ngayon ay kakalimutan na lang muna niya ang nakaraan, ang
nararamdaman niya para rito. At magsisimula na lang siya ng panibagong yugto ng
buhay nila. Ayaw niyang biglain ito. Gusto niya ring kilalanin ulit ang
lalaking matagal na niyang hinihintay.
"Yup, even
my ancestors were born here. Anyway, I'm Elton Guevarra."
"Loureynn
dela Questa. Nice to meet you, Elton."
Nagshake-hands
sila habang mabagal pa rin na tumatakbo. The moment she felt his hands touched
hers, nagtaka siya. Tila wala lang iyon. Napatingin tuloy siya rito. Bakit
ganoon ang nararamdaman niya? Bakit tila walang spark kahit sa simpleng
shakehands lang? Siguro dahil nga isang simpleng shakehands lang iyon kaya
binura na lang niya ang isiping iyon.
Nakarating sila
sa SJA at doon sila nag-jog ng ilang rounds. Nang mapagod sila ay naupo sila sa
isang bench sa Mini Forest ng SJA. Marami pa silang napag-usapan at tila ba
naging malapit agad sila sa isa't -isa. Is it because they had a good past
together when they were still kids? But there's still something a bit odd about
her feeling that she can't tell.
Ang dapat na
jogging ay nauwi tuloy sa kwentuhan. Masaya naman palang kausap si Elton.
Naagaw lang ang atensyon nila ng malakas na tunog ng cd player mula sa Old
Stage ng SJA na hindi rin lang kalayuan sa kinaroroonan nila ni Elton.
"That's
probably my twin brother. Madalas din siya dito kapag ganitong oras. Wanna
check him?" nakangiting tanong nito.
Hindi na nila
namalayan ang pagsikat ng araw dahil sa pagkukwentuhan nila kanina kaya maging
ang pagdating ng ibang taong nagjojogging din ay hindi na rin nila napansin.
Tumango siya.
Tila may kakaibang excitement kasi siyang nararamdaman sa tuwing naiisip niya o
kaya ay nakikita niyang sumasayaw si Nelson. Inalalayan siya ni Elton na
makatayo at magkasabay silang nanglakad patungo sa Old Stage. Tama si Elton
dahil si Nelson nga ang naroon.
Hindi pa man
sila tuluyang nakakalapit ay hindi na niya inaalis ang tingin kay Nelson na
noon ay abalang sumasayaw at nakatalikod sa kanila, kaya hindi rin agad nito
napansin na papalapit sila. She smiled as she intently watched him do his
moves. Kahit hindi siya marunong sumayaw ay tila napapasayaw din siya habang
pinapanood lang ito.
"Hey
bro!" agaw ni Elton ng pansin nito nang tuluyan na silang makalapit.
Huminto naman ito sa pagsasayaw at pinatay ang CD player.
"Hey, bro!
And hi there, Loureynn!" nakangiting bati naman nito sa kanila habang
nagpupunas ito ng pawis sa mukha nito.
"Magkakilala
na pala kayo. Well, what can you say, Loureynn? Sino ang mas gwapo sa
amin?" inakbayan pa ni Elton si Nelson at sabay na nag-ngising aso ang
dalawa.
She laughed. She
never thought they were funny. "Magkamukha lang naman kayo eh," sagot
niya.
"Sabihin mo na lang na mas
gwapo itong si Elton, dahil hindi ka titigilan niyan hanggat hindi mo
sasabihing mas gwapo siya," sabi ni Nelson saka kumalas sa pagkakaakbay sa
kapatid nito.
"Obvious
naman kasing mas gwapo ako, ah!" hirit pa ni Elton.
"You're
forgetting something, brother! We're twins remember?"
Napatawa siya ng
malakas sa naging takbo ng usapan ng dalawa. Daig pa kasi nito ang mga babae
kung magdebate kung sino ang mas maganda. But at the back of her mind,
somethings telling her that Nelson is more good-looking than Elton. May kung
anong meron kasi kay Nelson na hindi rin niya matukoy kung ano, na sa tuwing
tinitingnan niya ito ay hindi na niya napapansin ang iba sa paligid niya.
Nasa pagitan pa
rin ng pagbabangayan ang dalawa habang siya ay tila nawala na sa eksena ng mga
ito. Madaldal na lalaki si Elton, iyon lang ang masasabi niya. Hindi niya alam
kung ganoon lang ito kapag ang kambal nito ang kausap, pero natutuwa naman siya
sa ugali nito. Pinipilit pa rin ni Elton na mas gwapo ito habang si Nelson
naman ay abala lang sa pagpupunas ng pawis sa likod nito.
"Need
help?" biglang tanong niya. Hindi niya alam kung paanong pumasok sa kukute
niya iyon.
Natigilan pa sa
pagsasalita si Elton na tila ba noon lang nito naalala ang existence niya, at
maging si Nelson ay natigilan din at napatingin din sa kanya. She then felt her
heart beat faster than normal. Ilang sandaling katihimikan din ang namagitan sa
kanilang tatlo nang biglang tumunog ang cellphone ni Elton. Sinagot naman nito
ang tawag sa harap nila.
"Yeah,
right. Where are you? Okay, I'm coming. Wait for me there." Ibinalik na
nito ang cellphone sa bulsa nito at saka binalingan sila ni Nelson.
"I have to
go guys. Nelson, take care of our new friend." bilin pa ni Elton.
"That crazy
girl again?" nakangising tanong ni Nelson sa kambal nito.
"Yeah. Got
to go! Bye." paalam nito.
"Ingat ka!
Thanks for the company!" pahabol naman na sabi niya rito nang lumingon ito
at kumaway para magpaalam.
Now she's left
there together with Nelson. Tila ba ang liit lang ng lugar na kinaroroonan nila
ng mga sandaling iyon. Tahimik at sa sobrang katahimikan, pakiramdaman niya ay
naririnig na niya ang malakas na pagkabog ng kanyang puso.
Kumilos na ulit
si Nelson na pinipilit punasan ang pawis sa likod nito. Bigla naman siyang
napalakad papalapit rito at kinuha ang bimpo na gamit nito.
"Tutulungan
na kita." Nakangiting wika niya rito.
Tumango ito na
tila ba hindi rin alam ang sasabihin. "S-salamat."
"Hilig mo
na ba talaga ang pagsayaw?" pagbubukas niya ng topic rito habang
pinupunasan pa ang basang likod nito.
"Yes. Ever
since I was a kid, enjoy na talaga ako sa pagsasayaw. Not to mention that I'm a
very bad singer. I'm lucky, that I can dance well."
"Done."
Ibinalik niya rito ang bimpo at naglakad siya patungo sa elevated part ng stage
at naupo roon katabi ng CD player. "Yeah, I saw you dance, and you're
really good," she smiled.
"Thanks.
Kahit naman ako, I saw you dance, and you really looked cute," tumawa ito.
Natawa rin siya
nang maalala ang incident na iyon. "Ayaw mo pang sabihin na mukha akong baliw
noon nang makita nyo ako. Nakakahiya talaga iyon. Ha-ha!"
"So kaya mo
ako biglang tinakbuhan palabas ng dance studio?"
"Partly,
yes." Hindi ko rin lang kasi keri ang maka-face to face ka noon! Haay ewan
ko ba kung anong meron sa'yo!!!
"Loureynn?"
"Yes?"
bumaling siya rito at noon naman nagtagpo ang mga mata nila. Then right there
while looking at his eye's, she remembered the same eyes she saw before.
Mataman din itong nakatitig sa kanya na tila ba sinusuri ang buo niyang
pagkatao.
"Have we
met before?" seryosong tanong nito.
Hindi niya
binawi ang pagtitig dito. Maging siya ay naguguluhan sa nararamdaman niya. Tila
ba matagal na niya itong kilala. But impossible iyon dahil nakilala na niya ang
noon pa man ay pinangarap na niyang makita muli, at si Elton Guevarra iyon.
Umiling siya.
"Ngayon lang tayo nagkakilala. I-I mean noong nasa dance studio lang tayo
nagkakilala."
Nag-iwas na ito
ng tingin. "Oo nga pala. Bakit ko pa nga ba naitanong iyon?"
"Aba, ewan
ko sa'yo." she smiled when he turned to her.
"I just
thought I've seen those eyes before."
"What do
you mean?" nagtatakang tanong niya.
"Nothing.
Let me ask, do you like my brother? The last time I asked you if you know him,
you said you love him. Why was that?"
Pakiramdam niya
ay pinamulahan siya nang mga sandaling iyon. Hanep rin naman kasi ang memory ni
Nelson at talagang naalala pa iyon.
"Ahh...
secret ko kasi iyon eh... sorry. Pwede next question?" nag-peace sign pa
siya rito.
Gumuhit naman
ulit ang ngiti sa labi nito. And just a mere sight of his heart thumpping
smile, it also made all of her senses crazy. Para bang gust niyang magtatatalon
sa tuwa sa tuwing nasisilayan niya ang ngiti nito. Again he gave her that look,
that as if he's reading her mind and her soul.
"Do you
wanna dance?" Inilahad nito ang isang kamay sa harapan niya. Ilang sandali
rin siyang nakatitig sa nakalahad nitong kamay bago niya nagawang sumagot.
"Ayh,
Nelson... hindi ako marunong sumayaw eh," napakamot pa siya sa ulo niya.
Sana marunong na lang akong sumayaw.
"Then just
hold my hand, Loureynn." tila puno ng pagsusumamo sa tinig nito. Gusto
niyang sumigaw. Gusto niyang kiligin. Sumigaw? Kiligin? Kinikilig siya? First
niya yatang kiligin dahil sa ibang lalaki. All her life, only her memory of
Elton makes her shiver. But at that very moment, she's afraid that she can't do
what she has promised to her friends and to the little boy she had made a covenant
with.
Tila may kung
anong pwersang nag-angat ng kamay niya para abutin ang kamay nito. The moment
she felt the warmth of his hands against hers, it seems like nostalgia. He then
held her other hand and put it on top of his shoulders. While his hand was on
her waist.
Pwede na rin
pala kahit hindi ako marunog sumayaw. He-he! Ano ba Nelson? Ano ba itong
ginagawa mo sa puso ko???
Ilang sandali pa
ay naramdaman na lang niya ang mainit na hininga nito malapit sa kanyang
tainga, na dahilan ng pagtuyuan ng munting balahibo niya sa leeg.
"Close your
eyes and just let your body sway with me, Loureynn." he whispered.
And she did. She
closed her eyes and let her body sway with him in a music only their hearts
could hear. Noon siya naguluhan dahil ang dating Elton na sinisigaw ng puso
niya ay napalitan na ng ibang pangalan. It was Nelson's name that her heart is
calling now.
As they moved
with ease, she felt like dancing in the air. Feeling niya ay lumulutang lang
siya sa kawalan at tanging si Nelson lang ang may hawak sa kanya. Habang
nakapikit ang mga mata niya, ay tila bumalik ang isip niya sa nakaraan. She
heard their laughs and all. Nakita rin niya ang noo'y masasayang sandali nila
ni Elton.
No way! This is
not what she had promised to herself before. Kaya ba magaan ang pakiramdam niya
kay Nelson dahil kambal ito ni Elton, at nakikita niya ito rito? Pero hindi,
dahil kaninang kasama niya si Elton ay malayong-malayo ang naramdaman niya para
rito kaysa inaasahan niya. O baka nga ibinabaling na lang ng puso niya ang
pagmamahal para kay Elton kay Nelson dahil sa nakita niya noong nakaraang araw.
May ibang mahal
ang lalaking matagal niyang iningatan sa kanyang puso. Pero hindi niya talaga
maintindihan na imbes na masaktan siya ay tila balewala lang iyon sa kanya.
Bakit? Naguguluhan din siya.
"You think
of things too much. Bawas-bawasan mo ang pag-iisip and relax, Loureynn,"
muling bulong ni Nelson.
Few seconds
passed and she like he's staring at her and she was right. Cause the moment she
opened her eyes, he was greeted by those pair of warm brown eyes of his.
"You're
dancing now. Wala ng magsasabi sa'yong hindi ka marunong sumayaw."
"Oo nga,
pero baka may mangsabunot lang sa akin kapag nalaman ng girlfriend mo itong
ginagawa natin."
Tumawa ito.
"I don't have a girlfriend. I never even had one."
"Ows?"
hindi makapaniwalang usal niya at nagdududang tinitigan ito.
Tumango ito at
inilapit ang magkahawak nilang kamay sa puso nito. "I want my heart to
choose for me."
She felt like
touching his heart. Nang mga sandaling iyon ay gusto niyang hilingin na sana
siya ang piliin ng puso nito. Mataman niyang tinitigan ito at ganoon rin ito sa
kanya. Hindi niya alam kung agad talagang dininig ng Panginoon ang hiling niya,
dahil ilang sandali pa ay naramdaman na lang niya ang labi nito sa labi niya.
Her first kiss.
Pakiramdam niya noon ay ipinaghehele siya sa ulap. Tila ba ayaw na niyang
matapos iyon. Pero ilang saglit pang magkalapat ang kanilang mga labi ay
natauhan siya. May mali. Masyado naman yatang naging mabilis ang lahat sa
pagitan nila. Ni hindi pa nga niya ito lubos na kilala dahil ang kambal nito
ang gusto niya at nooy pinangakuan niya ng pag-ibig.
"Why are
you doing this to me, Nelson? You barely know me." nasabi na lang niya.
"Give
yourself a chance to know me better, Loureynn. I have this feeling that my
heart chose you."
Napatitig lang
siya rito. Naghahanap siya ng maaring isagot pero wala siyang maisip na anumang
salita. Eh di ako na ang confused! Ako na ang walang masabi at ako na ang
nawindang! Ako na lang lahat! Ayh naman, Lord! Bakit ang bilis ng mga
pangyayari sa buhay ko???
No comments:
Post a Comment