Nagsimula na ang event ngunit
tuliro pa rin ang isip ni Nathan. Kanina lang ay hinalikan na naman niya si
Jean. Parang may boses lang na bumulong sa kanya para gawin iyon habang
matamang tinititigan niya ito. Feeling her soft lips in his parang ayaw niyang
pakawalan iyon pero natauhan rin siya agad. Alam niyang nagulat rin si Jean sa
ginawa niyang iyon kaya humingi siya ng paumanhin rito kahit ayaw nya naman
sanang mag-sorry. Hindi niya pinagsisihan ang ginawa. Iyon na lang yata ang isa
sa paraan para maipadama niya ritong mahal niya ito.
He tried to divert his attention. Nanood na lang siya sa presentation ng bawat batch habang nakikipagkwentuhan rin sa mga kaibigan. Sinabihan rin siya ni Jean na huwag hayaang ma-out-of-place ang date ni Detalie na si Rave. Madali namang pakisamahan ang lalaki kaya parang matagal na rin nilang kaibigan ito kung makisabay sa usapan nilang mga lalaki. At habang abala sila sa pag-iinuman at pagki-kwentuhan, sumisimple rin siya sa pagnakaw ng tingin kay Jean na abala rin sa pakikipag-kwentuhan sa mga kaibigan.
"Nathan, can I ask you little favor?" biglang bulong sa kanya ni Rave.
"Ano 'yon?"
"May flower shop pa bang bukas dito ngayon? Pwedenng samahan mo ako sumaglit doon?"
Napangiti na lang siya nang makuha ang ibig sabihin ng lalaki. Nang mapansin nitong lumayo si Detalie ay saka sila umalis. Malapit lang naman ang flower shop sa venue ng event kaya nilakad nalang nila ang papunta roon.
"You like your friend Jean, don't you?" tanong ni Rave nang naglalakad na sila. Binalingan niya naman ito. Parang babae na tuloy kung mag-uusap sila ng ganun. Natawa siya.
"Obvious ba ako?
"Obvious kayo."
"What do you mean?"
"Alamin mo." tipig na sagot nito. Ilang sandali pa ay narating na nila ang flower shop. Pagkatapos nitong bumili ay naglakad rin sila pabalik. Pero isang jewelry shop naman ang namataan niya kaya isang singsing with a blue topaz stone. Birth stone iyon ni Jean. Bibilhin niya sana iyon nang mapansin naman niya ang may emerald stone. So instead of buying the one with blue topaz ay iyong nay emerald stone ang binili niya. He knew Jean had always loved green.
"Tonight I'm gonna tell her I love her. And I'm gonna ask her to be my girl." Dinig niyang sabi ni Rave na hawak-hawak ang bulaklak. He wished he had the same courage.
Nang iwan siya ng kaibigang si Detalie ay napansin rin niyang umalis si Nathan kasama si Rave. Hindi na lang niya inintindi iyon. Ngunit nang bumalik ang dalawa at napansin niyang may dala-dalang bulaklak si Rave ay napangiti siya. She felt excited for her friend. Iniwan nito ang bulaklak sa kanila ni Nathan para hanapin si Detalie.
"Anong plano ng lalaking iyon?" tanong niya kay Nathan nang maka-alis si Rave.
"Magtatapat na raw. Abangan na lang natin." parang batang excited na tugon nito.
Iyon nga ang sunod nilang ginawa. Inabangan nila ang kung anumang plano ni Rave sa kaibigan nila. She noticed them walked towards the center of the gym nang bigla nitong iwan si Detalie para magpunta sa sounds booth. Hawak niya ang bulaklak na para rito. The music stopped and all the people returned to their sits except for Detalie na halatang naguguluhan sa nangyayari.
"It's time." bulong ni Nathan at inabot niya rito ang bulaklak na itinakbo naman nito para iabot kay Rave. Pagtakbo nit ay isang singsing ang nahulog mula sa bulsa nito. It was a ring with an emerald stone. Bigla ay nakadama siya ng lungkot. Ibibigay ba nito iyon kay Hael? She knew it was Hael's birthstone.
Mabilis niyang pinulot ang singsing at itinago sa bulsa niya. Isang remembrance na lang Nathan, she said to herself. Ilang sandali pa ay bumalik na si Nathan at ngiting-ngiti ito. Alam niyang excited rin ito sa magagaap.
And that night they both witnessed and all the other people present in the event witnessed Rave and Detalie's sweet moment. Hindi niya tuloy maiwasang pangarapin na sila ni Nathan ang naroon sa gitna at inaamin nitong mahal sa nito. But the bitter fact kept coming back her mind. Hindi siya ang gusto nito kundi si Hael. Siguro kaya ito tila naguguluhan kanina dahil hindi siya nito dapat hinalikan.
Now there's Nathan sitting beside her. Nag-iinuman na naman ito at ang mga ka-batch nila. Patapos na ang event kaya konti na lang ang naroon. Pagkatapos doon ay lumipat ang batch nila sa ibang lugar. Nagtungo sila sa isang beach para doon mag-overnight. Hindi na sumama ang kaibigan niyang si Detalie dahil ipapakilala pa raw nito si Rave sa pamilya.
She envy her friend. Ramdam niyang masaya ito kay Rave. Kung sana nga rin ay ganoon sila ni Nathan. Kung sana nga lang ay sa kanya rin si Nathan. Hehad her heart all these years but she never had his because another girl had it.
She was walking along the shore at dinadama niya ang bawat alon ng dagat na dumadampi sa mga paa niya. She walked barefoot and she's alone. Lumayo siya sa chismisan ng mga kaibigang babae at lumayo siya sa ingay ng mga lalaki habang nag-iinuman. She wanted to have peace at the moment.
Huminto siya sa paglalakad at pumulot ng isang maliit na bato. She placed it near her heart. She closed her eyes and wished bago niya iyon inihagis sa dagat sa abot ng makakaya niya. Hiniling niya na sana kahit magkalayo man sila ni Nathan ay dumating pa rin ang panahon na tadhana na mismo ang maglalapit sa kanila. At sana sa panahon ding iyon, ay tugunan na nito ang pagmamahal niya para rito. Sinundan niya ng tingin ang inihagis na bato at ang pagkawala niyon sa dagat.
Napangiti siya dahil kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam niya. Dinukot niya ang singsing na kanina'y nilagay niya sa bulsa ng kanyang damit. May secret pocket kasi ang dress na iyon. Matamang tinitigan lang niya ang berdeng bato ng singsing.
I know this is not for me. But let me just keep this and let me have this forever. Sa oras na aalis na ako sa lugar na ito, hindi kita kakalimutan Nathan. I'll wear this ring as a sign that my heart is taken by you. Iiwan ko sa'yo ang puso ko nang hindi mo nalalaman. I love you Nathan. She whispered in the cold breeze.
Mabilis niyang itinago ang singsing nang maramdamang may papalapit sa kinaroroonan niya. Lumingon siya at napangiti nang mapagsino ang paparating. It was Jack and Jade.
"Jack and Jade went down the beach to fetch a pail of sea water. Jack fell down and broke his head and Jade came laughing after! Lalala lalala-- hey Jean!" Noon lang siya napansin ng parang batang si Jade. Kumakanta ito ng isang pambatang kanta na pinalitan nga lang ang lyrics. Magkahawak kamay na nilapitan siya ng dalawa.
"Andito rin kayo?" Tanong niya.
"Wala. Ghost kami!" pang-aasar na naman ni Jack at siniko ito ni Jade.
"Jack, alam mong hindi ka ghost kundi monster ka!" baling nito kay Jack bago bumaling sa kanya. "Kanina pa kami dito friend, gusto kasing mag-unwind kuno nitong si Jack. Gustong ayusin yata ang buhol-buhol niyang utak!" Humalakhak pa ito na parang witch.
"Kasama ko ang mga batchmates ko. Naroon sila sa isang cottage. Nagpahangin lang ako rito kaya ako lumayo muna sa kanila." aniya.
"Okay ka lang friend? Malamig dito." tanong ni Jade.
Tumango siya. "Yeah, I'm fine."
"So pa'no, alis na muna kami Jean ha. Nagugutom na kasi 'tong isang to at gusto ng lumamon!" buska ulit nito kay Jack na wala ng imik. "Hala! Na-pipi na itong aking kaibigan. Alis na talaga kami." Saka ito naglakad palayo sa kanya. She had always loved them both. Nakakatuwa ang samahan nito kahit kailan.
She faced the sea again. It mirrored the beauty of the night. Maraming bituin sa langit at maliwanag pa ang buwan. Dudukutin na sana niya ulit ang singsing nang may maramdaman siyang ibinalabal sa kanya. The scent is familiar. Iyon pala ay ang coat iyon ni Nathan. Nasa liko na pala ito.
Kasabay pa niyon ay muntik na itong matumba. Mabuti na lang at naging maagap siya para alalayan ito. Amoy alak ito kaya tiyak niyang lasing na naman ito.
"Nathan, lasing ka! Bakit ka pa naglakad papunta rito?" halong pag-aalala at galit sa boses niya.
"Eh kashi, kahit lashing ako naaalala pa rin kita. Shaka ang tagal mong bumalik eh, kaya iship ko lamig ka na rito."
"Sira ulo 'to." Inalalayan niya itong maglakad at naupo sila sa may buhangin. Hinayaan niyang ihilig ang nito sa balikat niya. She streched her legs para maabot pa rin iyon ng dagat.
Katahimikan ang pumagitan sa kanila sa loob ng ilang sandali. Ang ulo nito sa balikat niya at ang kamay nito ay ginagap ang kamay niya. She want to enjoy the moment. Ilang buwan na lang ay magkakalayo na sila nito. Kaya susulitin na niya ang mga oras na magkakalapit sila.
"Hindi ka ba nag-enjoy sha event?" Basag nito ng katahimikan. Base sa pagsasalita nito ay lasing pa yata ito. Minsan naman ay maayos pa rin ito magsalita kahit lasing. Siguro nasobrahan ito ngayon.
He tried to divert his attention. Nanood na lang siya sa presentation ng bawat batch habang nakikipagkwentuhan rin sa mga kaibigan. Sinabihan rin siya ni Jean na huwag hayaang ma-out-of-place ang date ni Detalie na si Rave. Madali namang pakisamahan ang lalaki kaya parang matagal na rin nilang kaibigan ito kung makisabay sa usapan nilang mga lalaki. At habang abala sila sa pag-iinuman at pagki-kwentuhan, sumisimple rin siya sa pagnakaw ng tingin kay Jean na abala rin sa pakikipag-kwentuhan sa mga kaibigan.
"Nathan, can I ask you little favor?" biglang bulong sa kanya ni Rave.
"Ano 'yon?"
"May flower shop pa bang bukas dito ngayon? Pwedenng samahan mo ako sumaglit doon?"
Napangiti na lang siya nang makuha ang ibig sabihin ng lalaki. Nang mapansin nitong lumayo si Detalie ay saka sila umalis. Malapit lang naman ang flower shop sa venue ng event kaya nilakad nalang nila ang papunta roon.
"You like your friend Jean, don't you?" tanong ni Rave nang naglalakad na sila. Binalingan niya naman ito. Parang babae na tuloy kung mag-uusap sila ng ganun. Natawa siya.
"Obvious ba ako?
"Obvious kayo."
"What do you mean?"
"Alamin mo." tipig na sagot nito. Ilang sandali pa ay narating na nila ang flower shop. Pagkatapos nitong bumili ay naglakad rin sila pabalik. Pero isang jewelry shop naman ang namataan niya kaya isang singsing with a blue topaz stone. Birth stone iyon ni Jean. Bibilhin niya sana iyon nang mapansin naman niya ang may emerald stone. So instead of buying the one with blue topaz ay iyong nay emerald stone ang binili niya. He knew Jean had always loved green.
"Tonight I'm gonna tell her I love her. And I'm gonna ask her to be my girl." Dinig niyang sabi ni Rave na hawak-hawak ang bulaklak. He wished he had the same courage.
Nang iwan siya ng kaibigang si Detalie ay napansin rin niyang umalis si Nathan kasama si Rave. Hindi na lang niya inintindi iyon. Ngunit nang bumalik ang dalawa at napansin niyang may dala-dalang bulaklak si Rave ay napangiti siya. She felt excited for her friend. Iniwan nito ang bulaklak sa kanila ni Nathan para hanapin si Detalie.
"Anong plano ng lalaking iyon?" tanong niya kay Nathan nang maka-alis si Rave.
"Magtatapat na raw. Abangan na lang natin." parang batang excited na tugon nito.
Iyon nga ang sunod nilang ginawa. Inabangan nila ang kung anumang plano ni Rave sa kaibigan nila. She noticed them walked towards the center of the gym nang bigla nitong iwan si Detalie para magpunta sa sounds booth. Hawak niya ang bulaklak na para rito. The music stopped and all the people returned to their sits except for Detalie na halatang naguguluhan sa nangyayari.
"It's time." bulong ni Nathan at inabot niya rito ang bulaklak na itinakbo naman nito para iabot kay Rave. Pagtakbo nit ay isang singsing ang nahulog mula sa bulsa nito. It was a ring with an emerald stone. Bigla ay nakadama siya ng lungkot. Ibibigay ba nito iyon kay Hael? She knew it was Hael's birthstone.
Mabilis niyang pinulot ang singsing at itinago sa bulsa niya. Isang remembrance na lang Nathan, she said to herself. Ilang sandali pa ay bumalik na si Nathan at ngiting-ngiti ito. Alam niyang excited rin ito sa magagaap.
And that night they both witnessed and all the other people present in the event witnessed Rave and Detalie's sweet moment. Hindi niya tuloy maiwasang pangarapin na sila ni Nathan ang naroon sa gitna at inaamin nitong mahal sa nito. But the bitter fact kept coming back her mind. Hindi siya ang gusto nito kundi si Hael. Siguro kaya ito tila naguguluhan kanina dahil hindi siya nito dapat hinalikan.
Now there's Nathan sitting beside her. Nag-iinuman na naman ito at ang mga ka-batch nila. Patapos na ang event kaya konti na lang ang naroon. Pagkatapos doon ay lumipat ang batch nila sa ibang lugar. Nagtungo sila sa isang beach para doon mag-overnight. Hindi na sumama ang kaibigan niyang si Detalie dahil ipapakilala pa raw nito si Rave sa pamilya.
She envy her friend. Ramdam niyang masaya ito kay Rave. Kung sana nga rin ay ganoon sila ni Nathan. Kung sana nga lang ay sa kanya rin si Nathan. Hehad her heart all these years but she never had his because another girl had it.
She was walking along the shore at dinadama niya ang bawat alon ng dagat na dumadampi sa mga paa niya. She walked barefoot and she's alone. Lumayo siya sa chismisan ng mga kaibigang babae at lumayo siya sa ingay ng mga lalaki habang nag-iinuman. She wanted to have peace at the moment.
Huminto siya sa paglalakad at pumulot ng isang maliit na bato. She placed it near her heart. She closed her eyes and wished bago niya iyon inihagis sa dagat sa abot ng makakaya niya. Hiniling niya na sana kahit magkalayo man sila ni Nathan ay dumating pa rin ang panahon na tadhana na mismo ang maglalapit sa kanila. At sana sa panahon ding iyon, ay tugunan na nito ang pagmamahal niya para rito. Sinundan niya ng tingin ang inihagis na bato at ang pagkawala niyon sa dagat.
Napangiti siya dahil kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam niya. Dinukot niya ang singsing na kanina'y nilagay niya sa bulsa ng kanyang damit. May secret pocket kasi ang dress na iyon. Matamang tinitigan lang niya ang berdeng bato ng singsing.
I know this is not for me. But let me just keep this and let me have this forever. Sa oras na aalis na ako sa lugar na ito, hindi kita kakalimutan Nathan. I'll wear this ring as a sign that my heart is taken by you. Iiwan ko sa'yo ang puso ko nang hindi mo nalalaman. I love you Nathan. She whispered in the cold breeze.
Mabilis niyang itinago ang singsing nang maramdamang may papalapit sa kinaroroonan niya. Lumingon siya at napangiti nang mapagsino ang paparating. It was Jack and Jade.
"Jack and Jade went down the beach to fetch a pail of sea water. Jack fell down and broke his head and Jade came laughing after! Lalala lalala-- hey Jean!" Noon lang siya napansin ng parang batang si Jade. Kumakanta ito ng isang pambatang kanta na pinalitan nga lang ang lyrics. Magkahawak kamay na nilapitan siya ng dalawa.
"Andito rin kayo?" Tanong niya.
"Wala. Ghost kami!" pang-aasar na naman ni Jack at siniko ito ni Jade.
"Jack, alam mong hindi ka ghost kundi monster ka!" baling nito kay Jack bago bumaling sa kanya. "Kanina pa kami dito friend, gusto kasing mag-unwind kuno nitong si Jack. Gustong ayusin yata ang buhol-buhol niyang utak!" Humalakhak pa ito na parang witch.
"Kasama ko ang mga batchmates ko. Naroon sila sa isang cottage. Nagpahangin lang ako rito kaya ako lumayo muna sa kanila." aniya.
"Okay ka lang friend? Malamig dito." tanong ni Jade.
Tumango siya. "Yeah, I'm fine."
"So pa'no, alis na muna kami Jean ha. Nagugutom na kasi 'tong isang to at gusto ng lumamon!" buska ulit nito kay Jack na wala ng imik. "Hala! Na-pipi na itong aking kaibigan. Alis na talaga kami." Saka ito naglakad palayo sa kanya. She had always loved them both. Nakakatuwa ang samahan nito kahit kailan.
She faced the sea again. It mirrored the beauty of the night. Maraming bituin sa langit at maliwanag pa ang buwan. Dudukutin na sana niya ulit ang singsing nang may maramdaman siyang ibinalabal sa kanya. The scent is familiar. Iyon pala ay ang coat iyon ni Nathan. Nasa liko na pala ito.
Kasabay pa niyon ay muntik na itong matumba. Mabuti na lang at naging maagap siya para alalayan ito. Amoy alak ito kaya tiyak niyang lasing na naman ito.
"Nathan, lasing ka! Bakit ka pa naglakad papunta rito?" halong pag-aalala at galit sa boses niya.
"Eh kashi, kahit lashing ako naaalala pa rin kita. Shaka ang tagal mong bumalik eh, kaya iship ko lamig ka na rito."
"Sira ulo 'to." Inalalayan niya itong maglakad at naupo sila sa may buhangin. Hinayaan niyang ihilig ang nito sa balikat niya. She streched her legs para maabot pa rin iyon ng dagat.
Katahimikan ang pumagitan sa kanila sa loob ng ilang sandali. Ang ulo nito sa balikat niya at ang kamay nito ay ginagap ang kamay niya. She want to enjoy the moment. Ilang buwan na lang ay magkakalayo na sila nito. Kaya susulitin na niya ang mga oras na magkakalapit sila.
"Hindi ka ba nag-enjoy sha event?" Basag nito ng katahimikan. Base sa pagsasalita nito ay lasing pa yata ito. Minsan naman ay maayos pa rin ito magsalita kahit lasing. Siguro nasobrahan ito ngayon.
"Nag-enjoy na man ako. Sulit pa nga kasi may nakakakilig na moment. Ang haba talaga ng hair ng Detalie na yun." She laughed. Dama niya ang bigat ng ulo nito sa balikat niya at ang init ng palad nito sa kamay niya.
"Bakit ka lumayo doon sa grupo? May problema ka ba?" tanong ulit ito.
Oo, ikaw! parang gusto niyang sabihin. "Wala. Nagpapahangin lang ang beauty ko. Namimiss ko kasi ang ilalim ng dagat," biro na lang niya. Naramdaman niyang lalo pa nitong isiniksik ang ulo sa kanyang balikat. Napangiti na lang siya. Sana ganoon na lang sila palagi.
"I love you Jean," mahinang sambit nito pero dinig na dinig niya iyon dahil sa distansya nila. Pero ilang sandali pa ay narinig na niya ang paghilik nito at kasabay niyon ay ang pagtulo ng luha sa mga mata niya.
" Sana bukas kapag hindi ka na lasing ay masabi mo pa rin sa akin 'yan Nathan. At kung hindi man bukas kahit sa ibang araw na lang. Maghihintay ako," sa isip niya.
No comments:
Post a Comment