Blue's Confession: Chapter 3

Nang hapong iyon kasabay ni Audrie na umuwi ang kaibigang si Micheal. Hindi kalayuan ang bahay nila sa SJA kaya naisipan nilang maglakad na lang pauwi. Gusto rin kasi ng kaibigan na tumambay muna sa bahay nila bago tuluyang umuwi. Habang naglalakad ay kinuwento niya rito na nakasabay niyang mag-lunch si Blue.

“Talaga? Kasabay mong nag-lunch si Blue kanina? Ikaw na talaga, girl! Kaya pala nakalimutan mo na akong yayain. Fafa pala ang kasabay ng loka!”

Napatingin siya kay Micheal, “Ano naman kung kasabay ko siyang mag-lunch? Hindi naman big deal iyon friend para mag-react ka ng bongga! Saka wag kang magselos, hindi kita ipagpapalit doon!”

“Tse! Wala akong pakialam sa’yo, no! Ikaw lukring ka, matagal ko ng mahal iyang si Fafa Blue. Hindi ko alam ikaw lang pala ang makakabingwit!”

“Ang taray nito! Huwag kang mag-alala dahil drama lang naman ang lahat between us. Iyong-iyo si Blue. At saka ayaw mo niyon, mas magiging malapit ka sa kanya dahil liligawan na niya ako?” nakangising binalingan niya si Michael.

“Ang kapal talaga ng balat mo sa mukha, girl! Sabi mo nga, drama lang, hindi ba? Kaya huwag kang ambisyosa, uy!” Tinuru-turo pa siya nito, “Saka kung hindi mo siya pinilit, hindi ka rin naman niya liligawan!”

Natawa siya ng malaks sa inani ni Michael dahil tama rin naman ito. Ngayon lang din niya na-realize na nakakahiya talaga ang ginawa niyang paghingi ng tulong rito.

“Ay, basta! Kanya-kanyang paraan lang iyan, friend! Kapag natapos ko ang kwento, ilalakad kita kay Blue.”

“Talaga lang, ha! Promise?” tila excited pang wika nito.

“Promise!” Sabay apir nilang dalawa ni Michael.

Hindi pa man sila tuluyang nakakapasok sa loob ng bahay nila ay natanaw na ni Audrie ang kaibigang si Justine na nasa terrace ng bahay nila. Nang makita sila nito ay kumaway ito saka sila mabilis na naglakad ni Micheal. Pagdating na pagdating nila ay agad din na kinuwento nito kay Justine ang ginawa niyang pamimilit kay Blue. Hindi tuloy maawat ang tawa nito.

“Tin, kung pagtawanan mo naman ako, sagad ah! Sana pala hindi ko na lang isinulat ang love story niyo ni Henrick,” patampong wika niya sa kaibigan.

“Hindi naman iyong pagkadesperada mo ang ikinatawa ko, girl! Hindi ko lang lang ma-imagine kung paano ka liligawan ng isang lalaki na mukhang hindi naman yata nakapanligaw pa ever! Saka napilit mo pang ligawan ka, paanong nangyari iyon? Winner ka pala sa convincing powers mo!”

Napataas ang isang kilay niya. “What do you mean hindi pa nakapanligaw?”

“Oo nga, ano? Hindi ko naisip iyon, Tin,” ani Michael.

“Teka, medyo loading ako. Pwede paki-ulit?” aniya. Imposible naman sigurong hindi marunong manligaw si Blue. Sa palagay niya ay marami na ang naging girlfriend nito. Dagdag pang ilang beses na niya itong nakita na may ka-date. Pero gwapo si Blue at possible talaga na hindi na ito nanliligaw ng babae. Anong drama ang gagawin nito sa kanya? Paano na ang kwento niya kung hindi marunong manligaw si Blue? No! Hindi pwede! Pumayag siya kaya data gumawa siya ng paraan!!!

Kakatapos lang ng practice game nila Blue. Dumiretso na siya sa locker room nila para magpalit ng damit. Kanina habang naglalaro ay hindi mawala sa isip niya ang deal nila ni Audrie. Sumang-ayon siyang tulungan ito sa paggawa ng kwento sa pamamagitang ng panliligaw niya kunwari rito. Pero isang kondisyon ang hiniling niya, ang hindi nito isiping nagkukunwari lang siya.

Kasabay niya itong magtanghalian kanina, and he had to admit, he enjoyed her company. Masaya itong kausap at marami itong plano para sa kwento nito. Ngunit sa isip niya, gusto niya itong tulungan para na rin makalapit rito. Hindi niya talaga alam kung anong meron sa dalaga na nakakuha ng interes niya. Nang maghiwalay sila nito matapos ang tanghalian, saka niya na-realize ang pinasukan niya. Wala siyang alam sa panliligaw!

Naramdaman niyang may tumama sa likod niya dahilan upang mapalingon siya. It was his cousin’s Grey shirt. Kakapasok lang nito sa locker room. Kasama niya ito sa soccer team.

“Mukhang kanina pa okupado iyang isip mo, insan! May problema ba?” tanong nito.

“Yeah, I think so. Matanong ko lang, have you ever courted a girl?”

Kunot-noong binalingan siya ni Grey. “This face?” itinuro nito ang mukha, “people don’t expect a man with this face courting a girl, Blue! Sila ang lumalapit sa akin. Sila ang nanliliga—aray!”

“Kayabangan mo, Grey! Lagpas sa langit na naman!” biglang singit ni Henrick na kakapasok lang. Boyfriend ito ng kaibigan ni Audrie na si Justine.

“Bakit? Totoo naman, ah! Tell me, Blue. Ikaw ba nasubukan mo ng manligaw? Hindi rin ‘di ba? Wala sa lahi natin ang nanliligaw ng girls.” Nakangising wika ni Grey.

“Teka, bakit niyo ba napag-usapan ang panliligaw? May liligawan ka ba, Blue?” baling sa kanya ni Henrick.

Umiling siya saka tumango.

“Ano iyon? Oo na hindi? Gulo mo rin, pare!” ani Henrick.

“Well, kasi I’ll be courting Audrie. Pero kunwari lang. Humingi kasi siya sa akin ng tulong at iyon nga, gusto niyang ligawan ko siya. I just don’t know how to start.”

“O-oh!” Sabay pang napakunot ang noo ng dalawang binata. Tila hindi nito agad nakuha ang sinabi niya. Kaya napilitan na rin siyang ikuwento rito ang usapan nila ni Audrie. Saka baka makatulong rin ang mga ito sa kung anong dapat niyang gawin.

“So you mean, you’ll be courting Audrie, but no feelings involve?” tanong ni Henrick.

Tumango siya.

“Mukhang ang hirap naman niyon, pare! Hindi kaya ng talino ko! Ikaw na ang bahala mag-isip.” Tumawa ito. “Layas na ako, baka hinihintay na ako ni Justine kina Audrie,” paalam ni Henrick saka ito lumabas ng locker room.

“Ako rin, aalis na! May date pa ako, eh!” paalam naman ni Grey na tinapik muna siya sa braso bago ito lumabas.

Nang maiwang mag-isa ay naisipan na rin ni Blue na umuwi. Pagdating niya sa kanila ay naabutan niya ang kanyang lolo sa sala. Abala ito sa pagbabasa ng libro. Iyon na ang naging libangan ng kanyang lolo simula ng magretiro ito bilang CEO ng kumpanya ng pamilya nila. Lumapit siya rito saka rin niya naalala ang tungkol sa panliligaw.

“Busy reading again, Lo?” Nagmano siya rito saka ibinaba ng abuelo ang librong binabasa.

“Alam mo namang gugustuhin ko pang magbasa kaysa magliwaliw sa mundo at magwaldas ng pera, Blue. Lalo pa’t hindi ko na rin naman makakasama ang lola mo.”

Bahagyang napangiti siya sa sinabi ng kanyang lolo. He knew how his grandfather loved his grandma so much. Pero dahil sa sakit na cancer ay namayapa na ang kanyang lola dalawang taon na ang nakalipas. “Si Lola lang naman kasi ang nakakapilit sa’yo na bumyahe at magbakasyon.”

“Tama ka. Para ano pa namang magbakasyon ako kung hindi ko kasama ang mahal ko, right?”

Tumango siya. “Lo, how did you start courting Lola before?”

Umugong ang malakas na tawa nito sa buong sala, “And since when did you start to care about courting, Blue? Ah, siguro tama ako. You’re not like your cousin, Grey.”

“Aww! Huwag mo akong i-kumpara sa kanya, Lo. Just tell me your story.”

Saglit na nag-isip ito bago muling bumaling sa kanya. “As far as I remember, I started it through sending her letters. Yes, yes... letters. Dati kasi, ang mga babae gusto iyong mala-makata ang dating.”

Nagsimulang magkuwento ang lolo niya, and he listened attentively. Nang matapos naman ito, kahit papaano ay nagkaroon na siya ng idea kung paano sisimulan ang panliligaw kay Audrie. Susulatan niya si Audrie. Damn! I never thought I’ll be doing this for a girl. To think that for her, this will be just an act and no feeling involve!

Nang mga sandaling iyon ay gusto niyang magalit sa sarili kung bakit pa siya pumayag sa gusto nito. He could have just courted her without that damn story! Hindi pa siguro siya mahihirapan sa tuwing maiisip niyang pagkukunwari lang ang lahat. Ang alam lang niya, there’s something in Audrie that really made him feel different about himself. It’s like he’s totally far from his old self.

“Hi, Blue! Busy ka, ah!” Dahan-dahang nag-angat ng tingin si Blue at nakita ang nakangiting si Audrie sa harap ng table na pinuwestuhan niya. Kasama nito si Micheal. Alas dos nang hapon kaya walang masyadong tao sa gawing iyon ng building.

“A-ah…” napatingin siya sa papel na nasa ibabaw ng mesa. Tarantang nilukot niya iyon at ipinasok sa bag. “H-hindi. I-I was busy doing our assignment,” pagsisinungaling niya. Alangan naman sabihin niya rito na abala siya sa paggawa ng love letter para rito.

“You crumpled your assignment?”

“Mali kasi iyon. Scratch lang iyon. Why don’t you both sit down first?” Mabilis siyang tumayo para ipaghila ng upuan si Audrie. Nakita pa niya ang pagngiti nito sa ginawa niya.

“Ay, hindi na ako uupo. Aalis na lang ako para hindi masira ang moment niyong dalawa,” ani Michael saka binalingan siya. “Blue, ingat ka d’yan sa friend ko. Babush!” Iyon lang at mabilis na itong umalis. Ngayong sila na lang dalawa ni Audrie ay natataranta na naman siya.Kelan ka pa nataranta sa presence ng isang babae, Blue?

“Wow, Blue! Nice drama! Muntik na akong maniwala na talagang tensed ka sa presence ko. Ganyan ba talaga ang mga lalaki kapag nasa paligid ang nililigawan nila?”

Natigilan siya. Is he that obvious? And is he that stupid to forget that everything is not true? He’s just helping this girl to make her story.  Bahala na nga! Everything for the girl I love. Wait, did he just thought about love? Bahala na talaga!

“Hindi ba sabi ko sa’yo na huwag mong isiping drama lang ang lahat ng ito? I’m doing this to help you, so please cooperate,” ani Blue kay Audrie. Mukhang seryoso nga ang binata sa pagtulong sa kanya.

“Sorry naman. Hindi na mauulit, promise! Naninibago lang kasi ako. I’m not used to this.”

“Wait,” may kinuha itong kung ano sa bag nito. Isang maliit na notebook at ballpen. Teka, sino ba ang writer? Siya o si Blue? Gusto niyang matawa pero pinigilan na lang niya. “Okay, tell me what’s your favorite color.”

Diretsong napatingin siya rito at tuluyan nang pinakawalan ang isang malakas na tawa. “Are you serious on asking me that, Blue? Baka sunod mong itatanong ang zodiac sign, likes at dislikes ko?”

“Ano bang masama sa tanong ko? I just wanna know more about you.”

“You seem to act like a girl. Ganyan ba talaga manligaw ang isang Blue Saavedra?” Looking at him now, tila hindi rin ito kumportable sa ginagawa nito pero natutuwa siyang asarin ito. Nabanggit kasi sa kanya ni Henrick na nagtanong umano ito tungkol sa panliligaw.

“Damn! Why don’t you just tell me what I wanna know? Pakialam mo ba if I’m acting like a girl? I wanna know things in my way. And this is my way of knowing things, so if you can’t stand it, just go and look for another man who could help you!”

Napatanga siya sa mahabang litanya nito. Galit ba ito? “Blue,” tanging naisambit niya.

“What?!”

“Blue ang favorite color ko! Satisfied?” She rolled her eyes. “Init ng ulo ng lalaking ‘to.” Bulong niya sa sarili.

“May sinabi ka pa?”

“Wala! Next question please.”

“Ano iyong mga gusto mo at ayaw mo?” tanong nito bago tila may isinulat sa notebook nito.

“Gusto ko? Hmm.. Ikaw. Ayaw ko ng iba.” Nakangising sagot niya rito. Saka niya sinalubong ang masamang tingin na ipinukol nito sa kanya.

“Seriously, kung ayaw mong tulungan kita, just tell me.”

She just smiled at him sweetly at wala nang sinabi ba.

PREVIOUS NEXT